JIM’S VERHAAL

Hoe Jim zich ontpopte tot Jimmy

JIMMY’S JEUGD

De jeugd van jim (1975) is getekend door een zwaar religieuze opvoeding. Samen met zijn zus edith (1972) groeide hij op in de schaduw van hun ouders die met argwaan naar de gemeenschap keken. Alle vormen van ‘duivelse invloeden’ van buitenaf werden door jim’s ouders geweerd. Al vroeg was hij fan van joy Division en haalde hij veel kracht uit schilders, dichters en schrijvers. Omdat dit werd gestimuleerd op school, besloten zijn ouders hem en zijn zus van de basisschool De Zuidwester te halen en een scholing binnenshuis te geven. Het maakte van Jim op jonge leeftijd een verstoteling die niet goed in contact kwam met anderen.

Terwijl Jim zich steeds meer afzonderde en leefde naar de overtuigingen van zijn ouders, begonnen die juist te geloven dat er iets in Jim zat dat hem wakker hield ‘s nachts. een demoon die ervoor zorgde dat hun zoon niet meer wilde horen en werd beïnvloed door de stemmen in zijn hoofd. Edith begon op jonge leeftijd al te zien dat haar broertje niet meer sliep. Vaak werd ze middenin de nacht gewekt omdat JIm aan het rondspoken was rondom hun huis. Hij vertrouwde haar toe dat hij de stemmen niet meer aankon en dat de geluiden van de echte wereld werden vervangen door slechte stemmen in zijn hoofd die - zoals hij zelf omschreef - “het altijd wonnen van de goede stemmen”. Dat mondde uit in zelfmutilatie (hij begon zijn gehoor te beschadigen door diep met lange, scherpe objecten in zijn oren te gaan) en anorexia op jonge leeftijd. Jim begon zichzelf steeds meer begon te verwaarlozen en zijn zus kreegg steeds meer moeite met contact met hem krijgen.

Maar het was Edith die zich steeds meer begon te keren tegen de strenge leer van hun ouders. Stiekem bracht ze cd’s het huis in van bands als Joy Division, The Smiths en Underworld. Samen keken ze op jonge leeftijd stiekem films Zonder dat hun ouders het door hadden. Ze bracht Jim overdag naar Amsterdam, om daar in het rijksmuseum naar het werk van Rembrandt van Rijn te kijken - waar Jim een sterke obsessie vormde voor zijn werk ‘de anatomische les van dr nicolaes tulp’. Ze gaf hem boeken zoals De ontdekking van de hemel van harry Mulisch en het inferno van dante. Zonder dat ze het wist, ontwaakte ze in Jim een duistere kant die in strijd kwam met zijn religieuze gedachtegoed.

EdITH’S VRIJHEID

Toen de maat vol was voor Edith, vertrok zij uit huis op 18-jarige leeftijd. Ze kon Jim niet langer zien lijden en hield haar ouders verantwoordelijk voor zijn mentale gezondheid. Die vertikten het om hem te laten onderzoeken en waren vooral bezig met het afschermen van hun zoon van ‘de kwade buitenwereld’. Ze pakte de trein richting de stad, waar ze probeerde rond te komen, maar Toch duurde haar zoektocht naar vrijheid niet lang: Nog geen twee jaar nadat Edith in 1992 vertrok kwamen hun beide ouders om bij een koolstofmonoxide-vergiftiging in het huis. De enige overlevende was jim. Zij erfde het landhuis en ook de zorg over haar broer.

Al snel kwam Edith erachter dat het zorgen voor Jim een taak was die steeds zwaarder werd. De stemmen in zijn hoofd werden overweldigender en ondanks dat ze alle vrijheid hadden om te gaan waar ze wilden, bleef Jim het liefst op zijn kamer, omringd door zijn obsessieve kunst. Hij kreeg woede-aanvallen, omdat hij zich niet goed kon uitdrukken. Zijn gehoor ging steeds meer naar achteren en uiteindelijk overstemden de stemmen ieder geluid van buitenaf. voor artsen was Jim een raadsel, al kreeg hij na een intense periode van onderzoeken wel de diagnoses autisme en paranoïde schizofrenie. De enige optie die Edith had was het aanschaffen van een gehoorapparaat, waarmee ze met jim kon communiceren.

Tijdens die woede-aanvallen was er maar één manier om hem te kalmeren: als Edith hem ‘Jimmy’ noemde. Zij was de enige die hem zo mocht noemen. des te ouder Jim werd, des te meer het dorp er lucht van kreeg dat dat het koosnaampje was van haar broer. het werd een woord dat vaak over de straten galmde als ze samen boodschappen deden. Naarmate de jaren verstreken, werd Edith meer en meer rancuneus richting haar broer. Zij wilde een relatie, misschien zelfs een gezin, maar het was Jim die haar daarvan weerhield. Daar hield ze hem verantwoordelijk voor. Als zij afspraken had met mannen, was het jim die hen stiekem van een afstand bekeek. Hij werd zo aanhankelijk richting zijn zus, maar zij voelde zich steeds meer stikken in de greep van haar broer.

de stemmen

Edith begon Jim te straffen. Bijvoorbeeld door zijn gehoorapparaat af te pakken en Zijn medicatie tegen zijn paranoïde schizofrenie te verstoppen, waardoor JIm geteisterd werd door de stemmen in zijn hoofd. Zonder dat ze het in eerste instantie doorhad, begon ze richting jim langzaam hetzelfde patroon te vertonen als haar ouders. Het enige verschil was haar sterke afkeer tegen religie, maar dat was júist iets dat JIm aanpakte als zijn toevlucht. In plaats van in een hemel te geloven, was jim ervan overtuigd dat hij in dit leven door een hel aan het gaan was. Het Inferno van Dante was het boek waarin hij zich verloor zodra zijn zus hem weer begon te straffen. De negen cirkels van de hel werden zijn blauwdruk voor het leven.

De kinderwens van Edith werd zo sterk, dat ze in 2012 besloot haar pijlen te richten op het inrichten van een gezin. De band met haar broer was al zo ongezond, dat ze met elkaar leefden maar elkaar het liefst zo min mogelijk zagen. Edith begon obsessief te daten in het dorp. Haar zelfbeeld werd steeds negatiever beïnvloed en des te ouder ze werd, hoe jonger ze zich probeerde te kleden. Ze besloot tot extreme uitersten te gaan in het aanpassen van haar uiterlijk en liet meerdere malen het mes in zichzelf zetten om aan een zelfgecreëerd schoonheidsideaal te voldoen. Jim begon ze steeds meer te verachten, totdat hij uiteindelijk de enige bleek die haar troostte nadat ze zoveelste 'relatie’ op niks uitliep of ze na een one night stand niet meer werd teruggebeld.

Jim werd steeeds hulpbehoevender en edith besloot het niet meer alleen af te kunnen. Ze hing in de lokale supermarkt een briefje op om te zoeken naar gezelschap voor haar broer, als dagbesteding. Veronica was de enige die zich aanmeldde en er was meteen een connectie tussen Jim en het schoolmeisje, dat verzorgend was en het geduld kon opbrengen om met de buien van Jim te dealen. Ze vertelde hem verhalen over een wereld waar zij van droomde: Het leven in een grote stad. Maar net als Jim werd Veronica niet geaccepteerd door haar omgeving. Een emotionele band werd tussen hen twee teweeggebracht.

Terwijl jim steeds kalmer in het leven werd, zag hij niet dat zijn zus mentaal sterk achteruit ging. Na een dramatische date was voor haar de maat vol. die nacht stopte Edith bij de slaapkamerdeur van haar broer. Ze sliep bij hem met een doel: om die langgekoesterde kinderwens in vervulling te laten gaan. Daarna zweeg ze over haar actie, maar ze merkte ook dat het gedrag van JIm begon te veranderen. Hij werd stiller en begon zich nog sterker tegen zijn zus af te keren. De stemmen leken meer aanwezig dan ooit en de enige toevlucht die hij nog kon bedenken was zijn connectie met Veronica. Zij was de enige die hij vertelde wat er was gebeurd tussen Edith en hem. Voor het eerst in zijn leven voelde Jim iets dat hij niet eerder had gevoeld: Schaamte… en Lust.

DE MOORD

Wat bewoog Jim er dan toe om Veronica te vermoorden? Dat was de vraag die velen zich stelden nadat het jonge meisje dood in de tuin van Jim werd aangetroffen. Er gingen wilde verhalen de ronde over een geheime relatie tussen de twee of een eenzijdige obsessie van de oudere man in het jonge meisje. Dat Jim achter de moord zat leek een zekere zaak, zeker omdat zijn DNA op het lichaam van Veronica werd gevonden. Toch hield hij voet bij stuk: Jim beweerde onschuldig te zijn.

Verscheurd door het plotselinge verlies van haar broertje, bleef Edith hem trouw bijstaan - wat haar automatisch een zwart schaap in het dorp maakte, net als jim ook altijd was. Zij was de enige die met Jim kon communiceren en maakte uit zijn verhalen op dat er meerdere mensen - of stemmen - schuldig waren aan de moord. Ondanks meerdere pogingen van haar om dit aan het licht te krijgen, lukte het haar niet om bijval te krijgen… totdat ze het idee kreeg om zelf de onschuld van haar broer te bewijzen. gewapend met een microfoon vatte ze het plan op om de kliniek te bezoeken waar Jim onderzocht werd. Daar nam hij haar in vertrouwen dat de podcast een manier kon zijn voor hem om terug te keren: door zijn trauma te empoweren met zijn stem, een frequentie die door zijn tocht door de hel zich zou doen openbaren aan degenen die hem dit leed hebben aangericht.

OPNAME EN DE PODCAST

Of de opname van jim in de kliniek en de podcast die volgde ten goede kwam van jim, was de vraag. Hij praatte enkel als er een microfoon voor zijn neus stond, maar zijn verhalen en herinneringen klonken onsamenhangend. Hij was onvoorspelbaar en bleef daarin volhardend over zijn onschuld. Zijn obsessie met dante en de negen cirkels van de hel bleef constant een onderwerp waar hij het liefst over uitwijdde. Het werd zo’n focus voor jim, dat hij zelf de cirkels van de hel in zijn cel op de muur tekende. Hij raakte overtuigd van een oplossing: Zijn zelfmoord op de muurschildering zou hem door de negen cirkels brengen en terugkeren als bovennatuurlijke kracht.

Het was de oplossing toen bleek dat de podcast zijn onschuld niet bewees. Al helemaal terwijl hij wist dat de personen die voor de moord verantwoordelijk waren en zijn veronica bij hem weg hadden getrokken, nog steeds vrij rondliepen.

Edith twijfelde tegelijkertijd lang om een geheim te vertellen dat ze voor zich had gehouden. maar tijdens haar laatste bezoek bracht ze het nieuws aan jim dat hij vader was en hun zoontje theo inmiddels acht jaar oud is. Theo was niet gezond en kostte wat het kost wilde edith voorkomen dat Theo net als zijn vader werd verstoten door de gemeenschap, dus besloot ze hem in de kelder van hun landhuis op te voeden. Zij gelooft dat theo een vaderfiguur mist in zijn leven en dat hij niets harder nodig heeft dan herenigd te worden met zijn vader jim. Aangemoedigd door zijn zus besloot jim het te doen:

Jim pleegde zelfmoord op 13 februari 2024. Diezelfde avond stond hij, getekend door zijn tocht door de hel, op de stoep bij zijn zus en wilde hij maar 1 ding: wraak op de personen die zijn leven hebben verwoest.

Niemand wilde ooit naar hem luisteren, tot nu. En hij zal ervoor zorgen dat ze horen wat hij te zeggen heeft.